Categorie Johns blog

Giro ancora

Kapot kom ik boven na de laatste helling naar hacienda San Simone. Mijn buik is helemaal uitgezet en ik sta op punt van kotsen. Tweeëneenhalve kilometer vanaf de brug beneden heb ik mezelf gesteld met vier hellingen van ongeveer 10… Verder lezen →

Poot

‘Vieni dolce’. Un cane bianco. Sei dolce tu.En ik aaien en nog eens aaien. Allemachtig. Ik heb mezelf nog nooit zo horen praten tegen een beest. En alleen helemaal niet tegen honden. Sterker ik heb een hekel aan honden. De gatvolgers,… Verder lezen →

IL GELATOSO

Er wordt op onze kamerdeur geklopt. ‘Mevrouw, mijnheer, ga niet naar buiten als u rare geluiden hoort, het is levensgevaarlijk’. De hoteleigenaar verdwijnt weer na met zijn blik nog even de ernst van de situatie te hebben benadrukt. We horen… Verder lezen →

ODE aan Jean Ferrat

ODE aan Jean Ferrat (Wim Sonneveld/Guus Meeuwis 2014) Mijn vader had geen tuinpad. Daar kon je niet dus langs. Ik wist wel beter: mijn vader gaat voorbij. Mijn stiefmoeder had plastic rozen en vond de buurman leuk. Buurvrouw klaagde en… Verder lezen →

SantoStefano

Ik ben veel stenen in het water waar mijn knie zoek is. Hoeveel gedachten verdwijnen in de golven en komen als stenen weer terug tegen mijn buik en been. De zon helpt niet die schijnt alleen maar. Mijn knieen zwemmen… Verder lezen →

De Giro

FORZA! Ik zit nog niet op mijn fiets om de eerste steile klim in Assisi te nemen of ik rij een grote groep tegemoet komende jongens voorbij. Forza roepen ze en wuiven. Ik zwaai kort koel terug en kijk even… Verder lezen →

Eersteling

Ik heb een kip gezien, een mensenkip in een reusachtig schilderij van Frank Stella. Van de menigte opgeplakte tekenvormen van Stella was uiteindelijk de kip het belangrijkst. Maar de kip bevond zich niet op het schilderij, de kip werd achter… Verder lezen →

weer thuis bij de wortels

Al snel viel hij om na aankomst. Het vliegtuig was in het lustcentrum van zijn kop gevlogen. Niks nog effe nadansen met de Marrons. Plat, beroerd en misselijk. En dat geteisterte hoofd met al die herinneringen. Want je landt en… Verder lezen →

Over de tijd

Medhi is heengegaan, vertrokken naar ver,is exit, gestorven, overleden, weggegaan,dood, over de rand, naar de andere kant, van ons weg, in het niets, verdwenen, verscheden, uit het leven gegaan, d’r vantussen, opgehoepeld, d’r vandoor opgekrast, ons verlaten, de wijk genomen,… Verder lezen →

Brokopondo vaarwel Joanna

een bed van heengaan de randen vol verdriet een klein land vol vertrek in een regen van smart huil huil en huil om haar maak van verdriet een leven van nu tot ander heengaan een lijn die telkens ophoudt en… Verder lezen →

hier regent het ook hard

Het haakje op het toilet schuift niet, het zit muurvast. Ik wrik en wrik. Niks. Poepen doe ik nu voor alle voorbijgangers als ik de deur niet met een hand dicht houd. ‘Dat is al tijden zo’,zegt iemand, dat is… Verder lezen →

boboyaya

Met een ruk wordt ik wakker. Bert mijn samaracaanse(Marron) gast kijkt me aan en glimlacht breed. Ik kijk naar de surinamerivier. Stroomversnellingen en rotsdammen. Korjalen razen voorbij. Ben ik wakker of ben ik een slang geworden? Ik , mi da… Verder lezen →

J. Donoe

OUD KAPASIEKELE Je bent onvergetelijk in mijn gedachten en onzichtbaar in mijn ogen want je bent weggezogen onder water. Al jouw rijkdom Is verloren gegaan Zelfs de huizen Van de mensen De school en de kerk Zijn nog steeds onzichtbaar… Verder lezen →

voor een gestorven vriend

Medhi vriend is vertrokken naar het stille land. De vuurvliegjes dartelen om me heen in de grote tuin van mijn gastheer. Zij horen bij het stille land aan de overkant van het leven. Waar de stilte geen tijd kent om… Verder lezen →

vruchtbaar land

ons kent ons

Als je nog nooit in een land bent geweest is elk mens daar een nieuwigheid. Suriname opent zich bij mijn binnentreden want ik ben daar een nieuw mens, weliswaar een bezoeker, maar toch, ik participeer, kijk, draai, kijk anderen aan… Verder lezen →

parbo

Eindelijk Suriname. Alle ingefluisterde voorstellingen in Nederland gaan werken. We zien s’avonds nog niet veel dus de verrassing komt pas de volgende dag. We rijden nu op een tweebaansweg richting Paranam. Aan de linkerkant van de weg, op zijn engels,… Verder lezen →

morgen als jij nog

Curacao/hoog in de lucht/troepiaal/zwarte pijn/witte suiker/blauwe zee uit olie geschapen/wijken vol mensen/kalmte van armoe/slaven in cactus gebonden/witte vrijheid in supermarkten/scheurende auto’s/heldere zee met buik vol tranen/strelende handen op de revers van Tula/geschiedenis in niet hier/schoonheid in toekomst van veelkleur/Korsou, Korsou,… Verder lezen →

afscheid van Curacao

We waren heerlijk aan het zwemmen, vol energie en lust. Lust die voortkwam uit Curacaose sferen.We zwommen steeds wilder en in het schuim wat toen ontstond vreeen we uren lang. Het schuim rees hoger en hoger, zo hoog als de… Verder lezen →

zwarte tinten groen

Ik woon nu 13 jaar op Curacao met mijn lieve Sylvia en onze elf honden. Wij hebben de halve wereld al gezien en op veel andere plekken gewoond. Ons huis hier was een puinhoop, maar na 5 jaar aanpakken is… Verder lezen →

« Oudere berichten Nieuwere berichten »

© 2024 Loods21 — Ondersteund door WordPress

Thema door Anders NorenOmhoog ↑