![Vuurol-2018[1]](https://loods21.files.wordpress.com/2018/03/vuurol-20181.jpg?w=191&h=270)
Word geëlektrificeerd, kom in beweging, laat je meesleuren, of meedrijven op STROOM!
Regelmatig zitten we in de storm die door de wereld raast en worden we van onze sokken geblazen. Komt er angst, boosheid, verdriet en machteloosheid in ons op.
Tijd voor een tegenkracht die de natuur ook iedere keer weer tot leven brengt! Wij zijn al onderweg. Laat het maar gebeuren en kom het meemaken!
Kolibrie stuitert voor mijn ogen
Zij kijkt mijn ogen, ogen kijk ik naar haar.
Populair. Vooral nu. Was de eerste voor Nietzsche die het leven zelf vergoddelijkte. God en leven zijn identiek. Had hij Darwin maar gekend, dat was een krachtig duo geworden. Of ze aanslagen hadden overleefd, zoals Spinoza zelf overkwam, ik betwijfel het.
Gebrul, gehuil en dreunende poten. Ik schrik wakker. Zijn er truckskolones die passeren? Zo vroeg al? Is de mijn even verderop toch opengegaan?Telefoonzaklamp aan. Wat gebeurt hier? Voor de hekingang staan een club stieren te draaien. Ik jaag een paar weg, maar zie niet wat er aan de hand is. De onrust is enorm. Ik schijn meer en zie dat er heel veel meer stieren zijn gekomen. Moet ik Mark wakker maken? Ze jagen niet door de omheining heen, ze volgen iets. Hup gaat de hele troep weer omhoog. Morgen verder. Het gedreun duurt de hele nacht door. En het gebrul/loei.
Hoger en hoger gaan we,
jungle in koude mist
eindeloos en ondoordringbaar.
grijs groen
groen grijs
‘Hee Bernt er achter blijven ja,denk er om’.
‘En jij klaus sta niet aan het prikkeldraad te trekken, mijn palen gaan er uit, verdomme. Wegwezen jullie!’ Mark volledig alert, rent zijn nieuw verworven paradijs rond. Hard gewerkt heeft hij. Maanden timmeren en schilderen. Hij laat zich dit niet afnemen. Af en toe lijkt hij op een bekende ridder. Ik ga hem helpen.
Ik ben niet bang uitgevallen denk ik. Paniek is me vreemd. Een held ben ik ook niet. Siestatijd,dutje doen,luieren of anders lummelen s’middags. Locatie Dunas resort in Villavieja. Woestijnlandschap. Heet. Ik lig op bed dus te lummelen en schrijf tegelijkertijd aan mijn blog. Muskietennet over mijn kop.
Ik schrijf vanuit de Tatacoa woestijn. Heb plezier in het benoemen van mijn gevoel over de Colombianen. Mijn referenties zijn Nicaragua én Suriname. Colombianen zijn anders…
Onze vriend Marc wil graag een muurschildering op zijn huis in Gachantivá in de groene bergen in Colombia. Een vogel vol kleuren bevalt hem wel.
Ontwerp en uitvoering: Loods21
Ben veroordeeld naar de weide. Mijn kakken schaadt de familie. Schaden? Nou in zekere zin. Alle gasten die na mij komen, komen niet want ik Kakapoen ben geweest.
