Ik ben veel stenen in het water
waar mijn knie zoek is.
Hoeveel gedachten verdwijnen
in de golven en komen als stenen
weer terug tegen mijn buik en been.
De zon helpt niet die schijnt alleen maar.
Mijn knieen zwemmen nu weg,
mijn gedachten achterna.
Stenen ratelen in de zware golven en
ik ben geen directeur want
ik wordt overspoeld; keer op keer.
De zon schijnt en bikkelt op mijn kop.
Vrienden dobberen tussen de keien.
Aan het strand staat een hoog borduurwerk
met een tekst over geluk:
HET LEVEN IS ZINLOOS VOL VREUGDE
John 2014
Please follow and like us:
Geef een reactie