Ik woon nu 13 jaar op Curacao met mijn lieve Sylvia en onze elf honden. Wij hebben de halve wereld al gezien en op veel andere plekken gewoond. Ons huis hier was een puinhoop, maar na 5 jaar aanpakken is het een leuke hacienda geworden. Onze buren komen overal vandaan: Italie, Frankrijk, de States en natuurlijk velen uit Holland. We moeten de boel hier wel flink bewaken, want vooral s’nachts zegt men, dat er rare figuren rondsluipen. Veel mensen op Curacao zijn arm, dat is een onprettige situatie voor ons. We leven dan ook  achter hekken. Gelukkig hebben we zelf nooit iets gemerkt van onraad, laat staan een inbraak. Onze hondjes zijn natuurlijk ook goede wachters. Met onze Curacaose tuinman zijn we tevreden,vooral mijn vrouw is weg van hem, het is zo’n mooie donkerzwarte man. Zijn huid glimt in de zon. Mijn vrouw en hij zijn vaak samen bezig, ze praat vol lof over hem. Ze vindt hem best sexy zegt ze en knap. Vaak zijn uren achtereen in onze uitgestrekte tuin aan het werk.. Ik zit dan meestal achter de computer te bloggen, mailen of te skypen. Mijn vrouw komt dan altijd zo reuze vrolijk terug. Nono schuifelt dan voorbij en lacht naar me met zijn hoofd naar beneden. Dat doen bijna alle gekleurden hier op het eiland, een gevolg van de slaventijd denkt men. Dat is weleens irritant omdat dat geen vertrouwenwekkende indruk maakt. Laatst zat ik buiten een biertje te drinken en toen hoorde ik een harde hoge kreet. Even later kwam mijn vrouw aangelopen, zingend van blijschap en ze kuste me in mijn nek. Wij hebben een heerlijk leven hier._DSC1749a

Please follow and like us: