ODE aan Jean Ferrat (Wim Sonneveld/Guus Meeuwis 2014)
Mijn vader had geen tuinpad.
Daar kon je niet dus langs.
Ik wist wel beter: mijn vader gaat voorbij.
Mijn stiefmoeder had plastic rozen en
vond de buurman leuk.
Buurvrouw klaagde en zocht papiertjes
die zij niet in de tuin had gegooid.
Ik werd (niet groot) langs het
hoerenpad van vader.
Ik zag wel hoge bomen staan,
ik klom daarin als
Tarzan met stoere spieren.
Ik werd wild van beatmuziek
en scheet op Beethovenlyriek
en Schubert met zijn malle tonen.
Mijn vader was een flinke vent
die alleen maar charme slierte
en ik was Pancho Sancha voor
de dames en poetste hun schoenen.
Ach ja maar alles went
ook ik werd wel een vent
met joints en flessen whisky.
Ik kuste mijn vader op zijn snor
waar zoveel vrouwtjes aan likten.
Ik werd dus wel een volwassen pik
die 200 op zijn motor reed,
die jaagde op de verkeerde vrouw
en gelukkig in de goede berm belandde
Ik leef nu aan mijn tuinpad
en zie de buren pratend staan
ik wist dus wel beter
dat ik ook voorbij zal gaan..
John- Reitano/Sicilie 2014
Geef een reactie