Ben veroordeeld naar de weide. Mijn kakken schaadt de familie. Schaden? Nou in zekere zin. Alle gasten die na mij komen, komen niet want ik Kakapoen ben geweest.
De WC is verstopt door mijn gigantonaas. Dreggen,steken,porren niets helpt. Er kan geen poep meer door na mij. Nooit gehad in Nederland. Uren wachten, wéér porren. Niets. De familie wordt nerveus. Weer een emmer van grote hoogte er in. Geen resultaat. Ik wordt ook nerveus. Onder het prikken vind ik wel de oorzaak: de zwanenhals is van een ouderwets type, smal en met veel bochten. Ja en dan? Naar de winkel 5 km verderop. LOPEN! De familie gaat het veld op. Kakken in de wei. En ik maar prikken om de zoveel minuten. Gossamme. Met de handen uitscheppen? Dat blijft over. OK, twee proppen in de neus en hop geen gezeik de stront in. Allen verder verdwijnen uit zicht en geven me ruim baan voor mijn gigantona. Ik dacht iemand horen giegelen. Ik heb na speurwerk om het huis nog wat andere meer flexibeler draad gevonden. Ik ga er echt voor zitten, laatste poging met een instrument. Het is inmiddels 4 uur verder.Puf! Alle zeep staat voor me klaar.
‘Ik heb hem, ik heb um’. In koor klinkt het: ‘we hoeven hem echt niet te zien’. Ik heb mijn gigantona aan de draad kunnen krijgen. Voorzichtig loop ik met mijn blokkerende behoefte naar het hek van de wei. Hup weg.
De volgende dag weer hetzelfde liedje. Raggen, prikken, steken. Deze keer heb ik iets meer geluk, na twee uur spoelen en porren verdwijnt mijn kak door de afvoer.
Ik poep nu in de wei bij de stieren. Kakapoen stapt uit de beschaving en hurkt.
John
P.S. Kakapoen is een bijnaam die ik kreeg in Suriname in het oerwoud omdat ik door het slechte voedsel veel winden liet. Kakapoen is samakaans voor stinkerd.
Geef een reactie