We scheuren over de weg, die voor het grootste deel goed berijdbaar is. Links en rechts hoge struiken met af en toe een gat, waar meestal vuil in gedumpt wordt. Ik zie het meest zwarte mensen in de auto’s en op de weg. Op een of andere manier vind ik dat fijn; het eiland is van hun. We rijden een stuk met airco aan- het is ongeveer 30 graden tot bij Bullenbaai, dan doen we de ramen weer open.De wind – de passaat, waait warmte naar binnen, maar het is toch prettiger omdat je buiten bent. Dan, plotseling, een groot gat naast ons. Een prachtig vlak stuk water ligt daar. En in dat meerachtige water bewegen roze vogels, in alle rust happend met gebogen kop naar beneden.. Flamingo’s ! Het zijn er wel honderd. Het is een heel rustig gebied(af en toe scheurt er een auto langs). Ik glij in een film. Een Japanse film met het stille meer omringd door mangrove en eindigend bij twee prachtige heuvels in de verte.Zo stil is alles. De flamingo’s strekken af en toe hun lange nekken en knabbelen weer verder in het nat. Het zonlicht doet de vogels oplichten op het groenige oppervlak.Het is vooral mooi als de zon even weg is achter de wolken. Dan lichten eerst een paar dieren op en dan volgt de rest. Wondermooi.
15/12/2013 op 17:43
Lieve John en Gera,
Dat klinkt als 100% genieten daar. Mooie blogjes, John!
Veel liefs
Monica
15/12/2013 op 18:11
mooi!
16/12/2013 op 16:02
Wat een mooie foto !!!