Ik ben hier nog steeds een beetje beduusd van de grote verzoen die over de wereld trekt , de Madibazoen ; het ultime delen van het lot van rijk met arm, van mens en natuur . Hier op Curacao valt ook een hoop te verzoenen tussen de mensen . Weet je wat we doen? We maken van Madiba een bovenmenselijk figuur en dan gaan we over op de orde van de dag . De natuur is hier prachtig ; naast de enorme olieterreinen staan prachtige bomen en met de tropische regens knallen de bloemen uit de knoppen, nog een paar jaar dan is Curacao verdwenen onder een gigantische rode bruidssluier . Ik slaap er nu al onder . Tot de volgende .
Geef een antwoord