Op zondag 18 december 2016 tijdens de kerstroute in Den Dolder droeg John Panders een aantal gedichten van zijn hand voor:

Harken

de mens harkt………
door de seizoenen
door de regendruppels
zijn kostje bij elkaar

mens staat soms bol
van liefde, boosheid

de mens harkt door….
met gebaren van
en twijfel om
en vallen en
schelden op het lot
het lot van her en der
of gegeven.

pad en tuinen
geharkt en gesnoeid
eindeloos naar voren
naar bestemde adem
om uit te blazen

leven geharkt, gehakt,
goed gedaan, gelachen
bitterzoet: het einde is
een som van heel veel
herinneringen bij elkaar
geharkt.

het lichaam is klaar
om te gaan naar de eeuwigheid
van de nieuwe kinderen
klaar in een doorgegeven
ode aan schoonheid
en smart van het
nimmer aflatende lot:
zucht van genot en pijn,

harkend naar licht.

Leven

het leven is lelijk
maar leuk om te doen
ga je echt schuifelen
wanneer je oud wordt
en is geloof in liefde niet
genoeg om te zitten en te staan
en anderen te zien.
geloof is een luxe
die blind is
liefde is een pad
van tranen, bedrog
en herstel.

loopt ons pad over welke?
Geloof/hoop/liefde
hoop is een aanname,
erfzonde
ja hoop is een zonde
die ons bindt vanaf de oertijd
de knal, het startschot
naar voren

Natuur heeft aan mensch
geen boodschap
laat staan liefde:
de ijsbeer, de marter, de lynx
eren ons niet.
Wij zijn ook natuur en níet:
wij maken, wij maken
liefde, hoop en geloof
dat het toch zal lukken:
het leven goed te krijgen
ons te mensen met de geest
naar het licht
dat we óók nog eens
zelf moeten scheppen:
eenzaam in het grote heelal
het leven is lelijk maar
leuk om te doen.

© 2016 John Panders

Please follow and like us: